Toch blijft er iets borrelen, wat kan ik, wat wil ik, hoe doe ik het. Geen idee.
Terwijl we koffie drinken voor de caravan in Friesland tijdens onze vakantie, kwam opeens ter sprake van moest jij nog niet iets maken voor de Uitdaging. Ja maar ik weet niet wat.
En toen wist ik het, ik heb ruim 13 verhuizingen achter de rug en daar wilde ik wel iets mee, ook mijn zelf geverfde lappen zag ik ineens voor me, en het ontwerp viel letterlijk op het schoteltje. Gewoon een tijdslijn van mijn verhuizingen.
Mijn inpakken en wegwezen begon in 1949 in de kraamkliniek in Rotterdam en via alle woningen ben ik nu uitgekomen bij de Wilgengriend. Fascinerend hoe dit alles voor mij gewerkt heeft, beelden komen weer binnen van kamers, luchtjes uit de keukens, de ruimtes groot of klein, buren, vriendinnetjes, werk, trouwen en kinderen krijgen, ik zit al vierdagen met mijn hoofd in mijn verleden en dat is geweldig.
Oh ja en dat zwarte vlak, geen idee ik vermoed een trap naar ......... Maar nu nog effe niet.
5 opmerkingen:
Een heel goed idee Mia! Je zelfgeverfde stoffen zijn er prima voor geschikt,en prachtig van kleur!Een leuke wandeling langs alle huizen waar je ( huwelijks)leven zich afspeelde!
Goed gelukt Mia,je leven komt helemaal tot leven. Je wortels liggen dus in Rotterdam. Leuk gevonden dit idee en heel goed uitgewerkt.
Wat een geweldig idee Mia, hoe kom je erop. Kan ook alleen als je "veel" verhuizingen hebt meegemaakt. Ik zou het met 3 lapjes moeten doen.
Mooie kleuren trouwens.
Trees
Mia,
het herbeleven van je leven is toch wel heel bijzonder en dat aangewakkerd door het ontwerpen van een textiel werk.
Mooi!
groet Hilde
Het verleden laat je eigenlijk niet los, zo kwamen de kinderen ook nog met hun verhalen over de diverse woonplekken. Verhalen over mensen die je hebt gekend en gekke situaties die we beleefd hebben.
Ik zit nog te mijmeren of ik er een rode draad over heen laat lopen.
Een reactie posten