Dit is mijn quilt "het is gruwelijk".
Het is mijn quilt voor 1 september.
Marjo was aan de beurt om het thema te bedenken. Zij had ook meegedaan aan het project van "Tekst naar textiel"
van het Quiltersgilde en was daar zo enthousiast over (en kon toen niet
kiezen tussen twee teksten), dat ze dit nog een keer wilde doen en het
voor ons als thema heeft uitgekozen. Het formaat moest 40 cm breed en 60 cm hoog zijn en verder waren we vrij om het zo vrij mogelijk in te vullen zolang de inspiratie maar
een tekst was.
Dus moest ik weer een tekst verzinnen om te
gebruiken. Mensen die mijn blog volgen weten dat dat de vorige keer een
zware klus was, dat viel deze keer reuze mee. Ik heb gekozen voor het
gedicht "het is gruwelijk" van Hanny Michaelis en wel omdat dat gedicht
toen ik het gedicht wat ik de vorige keer had gekozen voor het eerst
zag, daar recht onder stond en ik in eerste instantie dacht dat het maar
één gedicht was.
Dit is het, het is weer geen vrolijk gedicht:
Het is gruwelijk.
Alles begint opnieuw
alsof er niets
gebeurd was.
In stekelige takken
kabaal van vogels.
Piepend en krassend zet
het voorjaar in. De wind
plukt aan ontstemde snaren
van hoop en begoocheling.
Er is niets
gebeurd. Alles begint
opnieuw. Het is
gruwelijk.
Ik ben gewoon begonnen met elementen van het gedicht uit te beelden in stof. Eerst de achtergrond, tere groene kleuren beelden de uitkomende blaadjes uit en roze zijn bloesems die je ook veel ziet in het voorjaar:
Daarna gequilt en de bies eromheen (helaas de foto vergeten) en het gekras van vogels (ik wilde eerst vogels maken maar die staan helemaal niet in het gedicht, dus helaas pindakaas).
Ik vond nog een boom, die mocht er wel in voor de takken:
Toen moest het voorjaar piepend en krakend ingaan, daar kwam ik niet goed uit, dus de quilt heeft lang stilgelegen. Uiteindelijk twee stukjes bladmuziek die op een restant van een oudere quilt waar ik boekomslagen van had gemaakt gevonden en erop genaaid:
6 opmerkingen:
Zeker geen vrolijk gedicht! Maar je ziet toch goed hoe het voorjaar zich piepend en krakend een weg zoekt! Mooi verwerkt!
Ik vind het veel te mooi voor gruwelijk.
Een prachtig resultaat. Mooie verwerking van het gedicht
Ik ken Hanny Michaelis niet (nu wel, heb wikipedia er op nageslagen) en het is niet verwonderlijk dat ze zwaarmoedige gedichten schreef. Toch vind ik jouw verwerking mooi en vrolijk door de tere kleuren van je achtergrond. En de stekelige doornen zijn gewoon prachtig.
Het is een lentekleurig geheel geworden met kale stekelige boom en de troost dat de nieuwe blaadjes weer teer groen terug zullen komen. Het kan gruwelijk zijn dat er elk jaar weer een lente is maar ook mooi dat de seizoenen steeds weer terugkeren. Leren van het leven en elk jaar weer op nieuw het leven aangaan. Geen vrolijk gedicht maar wel boeiend. En zeker boeiend om in textiel uit te beelden.
En erg mooie vertaling van je gedicht.
De lente vind iedereen prachtig maar de lente zelf moet zoveel moeite doen om lente te zijn
Dat lees je in het gedicht en zie je heel goed terug in je quilt.
Prachtig
Een reactie posten