Muziek "Swingen"

Ik ben heel druk geweest met het inhaal quiltje voor het thema muziek én het is gelukt, hij is af.

De naam is "Swingen"geworden en ik werd er helemaal vrolijk van.

Djembé

Voor het label Muziek heb ik het quiltje Djembé gemaakt. Een paar jaar geleden hebben we als familie een Djembé-les gehad. Het is heel erg leuk om met elkaar een ritme te leren trommelen! De warme klank uit deze houten trommels is geweldig!

Voor deze quilt heb ik verschillende modellen djembé’s getekend en van stof en met krijt op de handgeverfde ondergrond gezet. De grote trommel met organza er overheen en daar de handen overheen afgedrukt.

Roestige achtertuin

Tijdens de cursus Quilten Speciaal had Corinne een quilt gemaakt met roestige lappen. Geweldig zoals die er uit zag en toen ik thuis kwam die zaterdag vertelde ik het mijn lief. Ooh wil jij roest, nou dan krijg je roest. En zo kwamen de lantaarns en de strijkijzers en de fietsen en zelfs een mini teckel in de achtertuin. Oh zei Mieke van de bee, ik heb nog een waterpomp wil je die?? Tuurlijk zei ik, wie weet eigen waterput in de tuin.
Dus welke zal ik nemen?? om een roestlap te maken

Inspiratie

Vanmorgen ben ik op pad geweest om inspiratie op te doen voor ons nieuwe thema ROEST en waar kan dat beter dan bij de plaatselijke oud-ijzerboer

De man keek niet eens vreemd op toen ik hem vroeg of ik op het terrein wat foto's mocht maken en wat oud roestig materiaal mocht verzamelen. Vervolgens heb ik een half uurtje over het terrein gelopen met om mij heen scheurende heftrucks en grijpende hijskranen, maar het is gelukt! Als je goed om je heen kijkt zie je, zelfs op een dergelijk terrein, hele mooie dingen:

Mijn Kuil

Vanaf mijn eerste zomer tot mijn twaalfde jaar kampeerde ik met mijn ouders aan zee. De eerste 4 jaar op Texel een paar weken. Later de hele zomervakantie in Bloemendaal met broertjes en zusje erbij. Ik heb daar goede herinneringen aan. Elke dag spelen op het strand en in zee. Alsof het toen elke dag mooi weer was.

Voor dit thema wilde ik terug tot wat ik me kon herinneren als het eerste dat ik zelf maakte.

Ik voel me altijd het gelukkigst als ik iets kan maken.

Aan het strand was het zand waar ik eindeloos mee kon spelen. Een kuil graven en een berg/kasteel bouwen zal dus wel het eerste zijn wat ik zelf maakte.

De kuil was mijn huis en ik versierde die met schelpen en allerlei dingen die je op het strand kon vinden.

Zo vond ik ook eens een afgebroken stoelleuning en die deed dienst als deur van mijn kuil. Dagen had ik een huis met een echte deur. Tot alles opeens weer verdwenen was. Mijn vader heeft mij ook nog op de foto gezet met die "deur".

De lucht bestaat in de quilt uit verschillende kleuren blauwe organza in laagjes op wit katoen. gequilt met een heel lichtblauwe organza over alles heen.De schelpen zijn genaaid en gelijmd op verschillende creme stoffen.

De handen zijn van satijnvoering, eerst beschilderd en daarna ruimtelijk gequilt. De schelp is van een hologrammen zilveren stof en ook 3D.

jeugdherinnering

Vooreen jeugdherinnering pak ik altijd mijn poezie-album, ook deze keer heb ik een paar pagina’s gescand en afgedrukt op stof. Net zoals de klasse-foto waarop ik ook nog sta. Ik ervaar mijn jeugd als vrolijk, vandaar de felle kleuren.

Mijn jeugd is al lang geleden vandaar dat de afbeelding is bedekt met flarden organza die is bewerkt met paper-lamination.

Spionageclub van Marjo en Co.

In mijn kindertijd had ik de mogelijkheid om heel veel te spelen met vriendinnetjes en vriendjes. Ik herinner me een zomer met slecht weer dat we veel binnen moesten blijven. We mochten toen op de allee (overloop) die heel groot was ons eigen domein inrichten. Via een kartonnen doos kon je er binnen komen. We hadden een tafeltje en stoelen en allerlei knutselspullen. We hadden een spionageclub opgericht. We maakten een echt officieel document. Dit heb ik tot uitdrukking gebracht in mijn quilt met het geheimschrift dat we toen gebruikten.

Probeer maar te ontcijferen. Dit is de sleutel, gevonden op internet.

De stempel maakte ik van kaarsvet net als toen.

Merlijn de tovenaar heb ik er bij gezet omwille van het magische. Dit verwijst naar de fantasie die ik had als kind.

Het patoon had ik. Ik heb hem geborduurd met de vrije methode op de naaimachine.

De stof heb ik zelf geverfd. De geheimtekens met textielkrijtjes, vervolgens heb ik hier en daar bruine boenwas gesmeerd en dan geverfd met textielverf.

De quilt heb ik afgewerkt met een biesje van zelfgeverfde stof die niet goed gelukt was, maar als biesje het prima doet.

Gequilt met "hageltjes".

Nog wat gouden oilpaint rond Merlijn maakte het geheel af.

Tulpenbollen,Een van mijn fijnste jeugdherinneringen zijn de zomervakanties die ik doorbracht bij mijn opa en oma in Enkhuizen.Ik groeide op in Nijmegen en ben de oudste van 6 kinderen.Mijn grootouders gaven mij daar veel aandacht omdat ik er als enig kleinkind was.Mijn oma had een prachtige bloementuin waar ze erg trots op was,mijn opa had een bloembollenbedrijf.Naast het huis was een grote bollenschuur,wat voor mij als stadskind iets ongekends was.De geur van aarde en al die bollen in manden en kratten met allerlei aardetinten,het maakte een geweldige indruk.In openluchtmusea komt de geur weer helemaal bij mij terug.Ik denk ook dat hier mijn passie voor tuinieren en belangstelling voor planten en bloemen is ontstaan.

Ik ben begonnen met een paar sjablonen te maken van tulpenbollen,deze heb ik op ongebleekte katoen geverfd.Met behulp van een soldeerbout heb ik de organza opgebracht en daarna doorgequilt.Lidy

Mijn verhaal van Moortje

Vandaag is het 58 jaar geleden dat de watersnoodramp in Zeeland en op de Zuid-Hollandse eilanden gebeurde, een ramp die heel veel mensen het leven kostte en er heel veel verwoest en verloren is.

Het is ook dat jaar dat mijn jeugdherinnering begon.
Ik woonde op Rotterdam-Zuid, samen met mijn ouders en ik weet nog dat ook daar de ramp heel voelbaar was. Maar je bent een klein kind en veel gaat er dan langs je heen omdat je het beseft wat er werkelijk gebeurd was.

Het is ook het jaar dat ik in juli 4 jaar werd en volgens mijn ouders zeurde ik om een negerpopje, geen idee waarom, ik was eigenlijk niet zo'n poppenkind. En ik kreeg Moortje een schildpadpop, de pop zat voor het raam als ik naar de gereformeerde kinder-bewaarplaats ging (kleuterschool).
Of naast me aan tafel als ik ging eten, of gewoon in mijn bed naast me op mijn kussen.
Moortje en Mia, 4 juli 1953

Het is ook het jaar, dat er ergens in oktober of november een oproep via de kinder-bewaarplaats werd gedaan, om het allerliefste speelgoed wat je had, af te staan. Want er waren veel kindjes die niets hadden en als je dan jouw allerliefste speelgoed gaf dan werd je later een goed mens.

En zo gebeurde het, Moortje gaf ik weg.
Maar altijd was Moortje op de achtergrond, was ze bij een leuk meisje gekomen? Is er altijd met haar gespeeld?
Midden jaren '90 liepen mijn ouders op een markt ergens in Zeeland en kwamen bij een kraam met kapot speelgoed, mijn moeder die een schildpadpoppen verzameling heeft, stond stil bij die kraam en zei tegen mijn vader, Joh dat is Moortje.
Moortje had alleen nog maar haar kopje, de rest van haar lijfje was verdwenen, zij kocht het en ik kreeg ruim 40 jaar later het kopje voor mijn verjaardag. Ze was terug.


Moortje werd door een poppendokter weer heel gemaakt, en ze zit nu al jaren in een poppenstoeltje in mijn werkkamer, laatst bij het afstoffen heb ik haar laten vallen, het kopje is nu helemaal stuk en ik heb het geplakt en gelijmd.
Moortje heb ik nu opgeborgen in een oude wijnkist met haar verhaal daarbij.

Net zoals mijn moeder niet twijfelde dat het Moortje was, twijfelde ik ook geen seconde toen ik haar kreeg, het is echt mijn Moortje.

Mijn jeugdherinnering, mia

De perzikkenboom in de tuin

Dit is mijn quilt voor het thema "jeugdherinnering'. Nou vond ik dit op zich niet zo'n heel geweldig thema, voor je het weet rakel je dingen op die maar beter onopgerakeld kunnen blijven, maar ik wilde me niet door zo'n thema op de kop laten zitten en heb toch iets weten te maken. In het huis waarin wij totdat ik negen jaar was woonden, hadden we een perzikkenboom tegen de muur van de schuur staan. De boom was in leivorm gesnoeid en de muur lag op het zuiden, dus de perzikken kregen volop zon. Ze moeten heerlijk gesmaakt hebben, maar om de één of andere duistere reden kan ik me daar helemaal niets van herinneren. Wonderlijk toch dat geheugen.

en een detail

Handgeverfde stoffen, met een crazytechniek machinaal gepatcht en machinaal gequilt.


This post is crossposted on Margeeths quiltblog.

Boeken

Mijn allereerste Uitdaging, en dat was het ook echt, want dat valt al met al nog helemaal niet mee. In eerste instantie dacht ik aan onze vakanties in Katwijk aan Zee. Daar gingen we ieder jaar naar toe. Ik heb een ontwerp gemaakt, maar ik kwam daar maar niet mee verder. Tot ik een foto zag van een stapel boeken en wist dat ik daar wat mee moest. Ik ben namelijk opgegroeid tussen de boeken, omdat mijn vader een boekbinderij had. Als ik niet naar school hoefde ging ik graag met hem op stap naar de verschillende uitgevers. Ik heb daar nog goede herinneringen aan. Samen naar o.a. Baarn, Den Haag en Gorssel. Ook mocht ik wel eens mee helpen in de fabriek, zoals stofomslagen vouwen aan een hele kleine vouwmachine. Jeetje, wat voelde ik me dan groot! Eén van de boeken heeft een titel meegekregen "Utrecht", omdat ik daar ben geboren en daar ook de boekbinderij heeft gestaan. Bij de andere boeken staan alleen de logo's of de naam van een uitgever. Dat zijn uitgevers waar ik graag mee naar toe ging. Alleen op de bovenste staat het logo van Uitgeverij Cantecleer, daar ben ik met mijn vader nooit geweest, maar daar heb ik uiteindelijk zelf een paar hobbyboekjes uitgegeven. Dat is de stap naar mijn volwassen leven.

In het eerdere bericht stond dat de quilt nog niet klaar was, maar inmiddels is de goudfolie aangebracht en heb ik de foto vervangen voor het eindresultaat.

Step

Steppen.
Al vanaf ik ongeveer 3 jaar was ging ik graag steppen. Ik meldde mijn moeder: “ik ga nog even jezen!....” Dan nam ik de step en klom een talud op van de brug over de vaart en sjeesde dan naar beneden.
Toen ik wat ouder was, kon ik uren rondjes steppen rond het huizenblok waar we woonden. En nog steeds- na de aanschaf van een moderne step, is steppen nog steeds een heerlijke bezigheid!


Een handgeverfde lap machinaal gequilt en door middel van rubbing het voetenplankje van mijn step overgenomen met paintstick. De contouren van de step gemaakt van bais-band en skyleer.

Zeeland

Mijn jeugdherinneringen uit Zeeland koester ik. Mijn vader was een aktief lid van de Utrechtse duikvereniging Nautilus. Ieder jaar met Pinksteren ging de hele vereniging naar Zeeland en wel naar het plaatsje Ouwerkerk op Schouwen/Duiveland. Op camping De Vier Bannen streken we dan neer, deze camping bevind zich vlak achter de Oosterschelde en vanuit deze plek vonden dan allerlei duikaktiviteiten plaats. Het waren hele gezinnen die hier naartoe gingen en een van die vrienden van mijn vader had een dochter die 3 maanden jonger was dan ik, Ans werd mijn vriendin en dat is ze nog. Zodra de tenten opgebouwd waren gingen we er vandoor, we kenden iedere grasspriet, konden beide zwemmen en verkeer was verweg dus het was wat mijn ouders betreft veilig. Vaak gingen we dan naar de Oosterschede, vooral als het eb was want dan kwam de blubber te voorschijn vol met schelpen. Wat heb ik daar vaak onder de modder gezeten tijdens het schelpen zoeken, of gewoon kijken tot hoever je door de modder kwam todat je erin wegzakte. Voor ons als kinderen was het een paradijs. Als ik in die regio ben ga ik zeker terug, lekker eten in het plaatselijke restaurantje en heerlijk wandelen langs de Oosterschelde of even langs Zierikzee, waar we vroeger zovaak naar toe gingen.

De Zeelandbrug, op free/motion wijze genaaid.

De letters van de Oosterschelde zijn van donkerblauwe organza en hangen los voor het quiltje, ze zitten met een klein stiksel alleen aan de bovenrand van het quiltje vast.
De ondergrond is een zelfgeverfde lap en de zwarte letters zijn erop gestempeld.

"Wat staan hier een prachtige bloemen".....

Lang heb ik getwijfeld, of ik mee zou doen met thema. De nachtmerries van toen kwamen weer boven. Toch heb ik nog iets gevonden uit mijn herinneringen van heel vroeger in betere tijden.
Een liedje wat mijn Moeder soms zong over Roodkapje:

Wat staan hier een prachtige bloemen
ik pluk er een mooi boeket,
en neem ze dan mee naar Grootmoe,
waar zij ze in een vaasje zet.
en zo ging het sprookje verder.

Maar dat blije gevoel ging al weer snel voorbij...
Daarom heb ik de kleurige bloemen voor een deel met zwarte tule afgedekt.

Ik zou er boekdelen over kunnen schrijven, maar daar is dit blog niet voor. Ook niet omdat ik alles redelijk goed heb verwerkt , en er niet graag op terug kijk.

Voor de ondergrond heb ik een sneeuw geverfde lap gebruikt, met de bloemen in zeefdruk met verschillende kleuren verf. en transferfolie. De "gezichten" met een zeefdruk en print op organza.

In dit detail is het intensieve quiltwerk duidelijker te zien net als de afdruk met transferfolie ,de tekst op organza en de "gezichten "

hannie

Jeugdherinnering Tonny

Ook ik heb een foto geplaatst van mijn Jeugdherinnering. Nu ik weer bij de groep
gegaan ben weet ik ook weer waarom ik me destijds afgemeld heb. Ik heb heel veel moeite om met een opgegeven thema te werken. Het lijkt op een opstel moeten maken over een door de leerkracht opgegeven thema, bovendien vind ik 50 x 50 een heel lastig formaat. Al met al voor mij dus een echte uitdaging en het heeft dan ook heel wat denkwerk en moeite gekost om aan deze opdracht te voldoen terwijl ik nota bene degene was die het thema mocht bedenken. Dit soort projecten haalt je wel uit je comfort zone ! Ik had als thema bedacht :

Jeugdherinnering.

De achtergrond is een zelf geroest lapje met spijkers, schroeven e.d. Dit
verwijst naar het Aannemer-Timmerbedrijf dat mijn vader had, evenals het biesje
rondom met een dessin van houtkrullen . De meanderende Maas heb ik verbeeld door de bies in het midden, gemaakt van restjes uit mijn prullenbakje naast de
naaimachine. Daarnaast een foto van mijn zusje Tiny dat op 8-jarige leeftijd
overleden is. De foto van het grote gezin spreekt voor zichzelf. We hadden thuis
10 kinderen. De kersen staan voor de heerlijke kersenboom die wij thuis hadden
en waar ik elk jaar in klom om mijn buikje vol te eten. Dit is een van mijn
gelukkigste jeugdherinneringen. Ten laatste heb ik voor het eerst schaduwquilten
geprobeerd en dat was ook nog niet zo makkelijk. Al met al ben ik niet
ontevreden over dit quiltje maar het werkt voor mij toch veel moeilijker dan een
spontane manier van werken.



groeten, Tonny

Herinnering aan mijn opa

Mijn mooiste jeugdherinneringen heb ik aan mijn opa. Hij leerde me lezen toen ik vier jaar was. Van hem kreeg ik altijd boeken, waarvan Bolke de Beer er een was. En hij nam me mee naar de bibliotheek.

Dit speelde zich allemaal af vlak na de oorlog en naar de film gaan was best bijzonder. Ik weet het dus nog goed, het was een film over Heidi.

Ik heb een aantal onderdelen op stof afgedrukt. Gewerkt in lila tinten, omdat dit de lievelingskleur van mijn opa was. De sigarenbandjes zijn er op geplakt en ik heb er hoefijzers op getekend omdat mijn opa smid was.

Het liedje van Leen Jongewaard paste goed bij hem daarom heb ik het op stof, enigszins aangepast, opgeschreven.

Trees